Με αφορμή την χθεσινή ημερομηνία 2/10 - παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στην τρίτη ηλικία - γυναίκες του χωριού - , της μέσης και τρίτης ηλικίας , μαζευτήκαν στην πλατεία του χωριού και αναβιώσανε το νυχτέρι .
Το σκηνικό ήταν στημένο με πράγματα που οι ίδιες έφεραν απ τα σπίτια τους φαγητά , καρέκλες , ραδιόφωνο ,και τα σύνεργα που οι κοπέλες στην εποχή τους χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν τα προικιά τους . Μετά το φαγητό οι γυναίκες επιδόθηκαν σε τραγούδι και χορό με παραδοσιακά τραγούδια ,κρατώντας έτσι το γλέντι μέχρι τα μεσάνυχτα . Στην συντροφιά τους υπήρχαν και γυναίκες νεότερης ηλικίας καθώς και μια - μικρή κυρία - , ένα μικρο κοριτσάκι που έκλεψε την παράσταση , ποζάροντας όλο νάζι στο φωτογραφικό μας φακό . Ακόμη στην πλατεία υπήρχαν και πολλά άλλα παιδιά που περιτριγύριζαν το όλο σκηνικό .
Τα νυχτέρια ήταν ευρέος διαδεδομένα απ το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα σε ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα όπως και στην περιοχή μας , σε μια εποχή που η ζωή στα χωριά σε σύγκριση με το σήμερα απέχει κατά πολύ . Ο ηλεκτρισμός ήταν ανύπαρκτος , ασφαλτόδρομοι και αυτοκίνητα δεν υπήρχαν , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων . Χωρίς τα σημερινά μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας όπως τα τηλέφωνα , η τηλεόραση , το internet και κ.λπ. , γεννιόταν επιτακτικές ανάγκες στους κατοίκους για επικοινωνία .Για τους άντρες , τα πράγματα ήταν πιο εύκολα αφού βλεπόταν με τους άλλους σχεδόν σε καθημερινή βάση , αφού αντάμωναν στις δουλειές τους (χωράφια , ζώα κ.λπ. ) , αλλά και στους δρόμους του χωριού και τα καφενεία . Για τις γυναίκες όμως και ειδικά τους χειμερινούς μήνες , η επικοινωνία μεταξύ τους εκτός από μια Κυριακή στην εκκλησία που ανταλλάσανε μερικές κουβέντες και μαθαίνανε κανένα νέο , ήταν σχεδόν ανύπαρκτη . Μια διέξοδος λοιπόν ήταν η νυχτερινή μάζωξη από σπίτι σε σπίτι . Αυτά ήταν και τα λεγόμενα << νυχτέρια >>. Το ραντεβού κλεινόταν από νωρίς το απόγευμα από στόμα σε στόμα κι όταν σουρούπωνε , όλες οι κοπέλες της γειτονιάς, μαζεύονταν σε κάποιο σπίτι για το νυχτέρι παίρνοντας μαζί τα σύνεργα , τη ρόκα , το αδράχτι κ.λπ. , για να φτιάξουν τα προικιά τους . Η βραδιά κυλούσε με φαγητό , με χορό και τραγούδια ,ενώ οι ιστορίες , τα παραμύθια , τα καλαμπούρια , τα πειράγματα, τα γέλια και οι χαρές ήταν η γαρνιτούρα στη σχεδόν ολονύχτια διάταξη. Περνούσαν την ώρα τους .
Με την πάροδο όμως του καιρού και τον ερχομό της σημερινής τεχνολογίας , οι συνήθειες άλλαξαν και τα νυχτέρια έγιναν παρελθόν , αφήνοντας όμως την ανάμνηση μιας αξεπέραστης σε κοινούς τους ανθρώπους που τα ζήσανε θαλπωρής , που θα μείνει αξεθώριαστη στο διάβα του χρόνου.
Διαβάστε περισσότερα...
